Tartı artık seni tartmıyor
Gölgene bile razı değil
Kırık teraziler dünyasında
Sen bir ruhtan daha hafifsin

Raflarda toz bekler hatıralar
Camdan suretler ah ne yaralar
Unutulduğun köşede sessiz
İzledim seni nice defalar

Kendine nasıl uzaksın böyle
Kemirdin düşlerini çürütüsün
Kaçtığın aynadaki hayalin
Sonsuzlukta mı giydirilsin

Elde kalan salt bir gölge
Bir hiçliğe mi teslim edilirsin
Haykırışların o sustuğunda
Hangi kalpte yankı bulursun

Adımlar sessiz adımlar ince
Kendi ruhunu ezme böylece
Tartı artık kalbini ölçmüyor
Vicdanınsa ah hep bir bilmece

Kendine nasıl uzak kalırsın
Dökülen yılların ardında sessiz
Kaçtığın dünyanda boğulursun
Sonsuzluktan çok geride bir iz