Sokaklarda kaybolmuş adımlar
Yalnızlık konuşur kalabalıklar
Telefon sessiz çığlık gibi
Bir ses etsin kim var kim yok şimdi

Gökyüzünde yıldızlar bile yalnız
Saatler geçer nefes almaz
Bir titreşim bir umut ararım
Biri beni arasın yoksa kaybolurum

Biri beni arasın hadi çekinmeden
Sesimi duysun bu karanlık evren
Beni bulsun hiç düşünmeden
Beni soran yok mu içten gelen?

Pencereler boyunca ağır gece
Düşünceler dolanır her köşede
Her çalan şarkı avutur belki
Ama hâlâ beklerim telefon sesi

Kimsesizlik kollar gibi sarar
Bir cümle yeter tüm ayazı bozar
Yeter artık bir işaret gönderin
Dayanamam bu boş sessizliğin kilidine

Biri beni arasın hadi çekinmeden
Sesimi duysun bu karanlık evren
Beni bulsun hiç düşünmeden
Beni soran yok mu içten gelen?