Gözlerim yarı kapalı bakıyor dünyaya Sabahlar bile yorgunmuş anladım sonunda Saatler geçiyor umursamadan akıyor Tembel hayat bu işte durmadan uyuyor
Dünya dönsün ben dönmeyeyim Rüzgar essin ben hissetmeyeyim Güneş batsın ben görmeyeyim Tembel hayat bu işte benimleyim
Kahve soğumuş Dert değil içmemişim Kitaplar açık kalmış Okurmuş gibiymişim Yatağın kenarında kaybolmuş bir çorap Tembel hayat bu işte her şeyim biraz tuhaf
Dünya dönsün ben dönmeyeyim Rüzgar essin ben hissetmeyeyim Güneş batsın ben görmeyeyim Tembel hayat bu işte benimleyim
Arada bir hayaller kurulur ama yavaş Kendi hızımda koşarım zaten hep telaşsız Kimse karışmasın rahatlığıma Tembel hayat bu işte hep benim yanımda
Dünya dönsün ben dönmeyeyim Rüzgar essin ben hissetmeyeyim Güneş batsın ben görmeyeyim Tembel hayat bu işte benimleyim
