Melankolik hallerin vardı senin
Gözlerin hep uzaklara dalar derin
Bir sır gibi saklardın düşlerini
Anlatmazdın kimseye özlemlerini

Ah ne çok isterdim çözmeyi seni
O kapalı kutunu açmayı bir geceyi
Ama sustun hep konuşmadın
Melankolik hallerinle baş başa kaldın

Bir bahar sabahı yürüdük kırlarda
Rüzgar dokundu saçlarına usulca
Sen yine sessizdin bir başka dünyada
Kalbinin sesini duymazdın o anda

Ah ne çok isterdim çözmeyi seni
O kapalı kutunu açmayı bir geceyi
Ama sustun hep konuşmadın
Melankolik hallerinle baş başa kaldın

Belki bir gün açılır içindeki kilit
Gökyüzü olur masmavi bir umut bir hit
Ama şimdi sen ve ben ayrı yollar
Melankolik hallerin birer anı kadar

Ah ne çok isterdim çözmeyi seni
O kapalı kutunu açmayı bir geceyi
Ama sustun hep konuşmadın
Melankolik hallerinle baş başa kaldın