Başladı aynı gün hep bir yarım

Boşlukta yine sol yanım

Gördüm aynada şahit yaşlarım

Bu yalnızlığa ayaktayım halim şaşkın 

Hayat hoyrat bazen inandım

Zamanla bu sonu ben de yakıştırdım

Geçmez sandım çok alıştım

Şimdi biter diye korkarım

(N)

Yokluğun efkarla barışık

Kırsa da küstürmez bu kalp çok aşık

Olası yalnızlığa bir hayli alışık

Acısı ben de saklı 

Atamam içimden sanki yasaklı

Uzun sürecek tabi çok yaralı 

Biraz da haklı bu kalp

Çünkü çok aşık